Jaap zit al op mij te wachten op het bankje rechts bij het bruggetje naast de vijver. Hij begroet me allerhartelijkst. Net alsof het heel bijzonder is dat ik ben komen opdraven.
Ik weet het meteen al. Heel leuk uitziende mannen kunnen het door hun stem toch meteen verprutsen. Ik probeer mezelf in dat soort gevallen nog even toe te spreken: doe niet zo benepen, Wil, zo’n man kan ontzettend leuk zijn in de omgang, als hij niet te veel praat. Maar dat helpt niet en Jaap praat best veel. Een stem kan zoveel bij je losmaken, je in het verhaal zuigen, je laten verlangen, opwinden. Jaaps niet helemaal volgroeide stem doet dat allemaal juist niet.

Inmiddels zit ik natuurlijk al bij hem op dat bankje bij de vijver. De eenden die daar in zwemmen zijn hondsbrutaal en gewend te lunchen met de grote mensen. Jaap kent hen, komt hier vaak, en er springt er zelfs een bij hem op schoot! Ik wil geen man met een eend op zijn schoot. Zeker niet als hij ook nog met die hoge stem tegen die eend praat.

Ook merk ik op dat Jaap, die erg goed oogde op de foto’s, hoogstwaarschijnlijk een kunstgebit heeft. Hij vertelt honderduit over zijn superinteressante leven, hoe hij allerlei kastelen en woningen over de gehele wereld heeft verbouwd. Zijn vrouw heeft hij verloren aan een opdracht voor een landschapsproject waar ineens een trein doorheen gepland werd. Verandering van bestemmingsplan heeft hen uit elkaar gedreven. De trein is er nooit gekomen (de Betuwelijn) maar de knauw in het huwelijk was al geschied.

‘Wat misschien ook een rol speelde, zo vertelt Jaap, en hij probeert tevergeefs in zijn stem iets samenzweerderigs te leggen, ‘dat ik geen erectie meer kon krijgen, al geruime tijd niet’.
‘Oh,’ zeg ik, ineens rechtop zittend. ‘Had je dat al vanaf je geboorte, of… Hoe kwam dat precies?’
Ik probeer niet al te belangstellend over te komen, leg iets luchtigs in mijn stem. Ik weet dat baby’s erecties kunnen krijgen, maar herinner me ineens niet meer onder welke omstandigheden.
‘Nou,’ zegt hij, ‘ik heb dat een keer opgelopen na een avondje stappen. Ik kwam terug van een feestje, ik had veel bier gedronken, mijn vrouw zat aan het stuur. Plotseling moest ik echt heel nodig en ik heb aan de kant van de weg een stevige plas gedaan. Het vroor dat het kraakte. De plas bevroor terwijl hij naar beneden liep, kun je je het voorstellen?’
Nee liever niet.

Ik herinner me dat hij in zijn profiel had staan dat hij geen piercings had, ik begrijp nu waarom. Bepaalde mannen hebben die vaak op specifieke plekken. Jaap lijkt me zo’n man. ‘Klote voor je,’ zeg ik, ‘echt klote.’ ‘Maar weet je,’ zegt Jaap monter en kijkt daarbij weer een beetje geheimzinnig, ‘er zijn vele manieren waarop je erotisch bezig kan zijn. Ik ben inmiddels een expert in hoe je vrouwen op heel andere manieren nou ja, zeg maar, aan hun gerief kan laten komen.’

‘Hmmm, jaja,’ zeg ik. ‘Je bedoelt… er zijn meer wegen die naar Rome leiden.’
Ik ben even bang dat hij gaat doorvragen over Rome, maar dat doet hij gelukkig niet. Ik kan me er niet toe zetten mijn medeleven iets specifieker te maken. ‘Met een korte of een lange ij?’ voeg ik er toch aan toe, waarom weet ik niet, zo leuk is het niet.
‘Allebei,’ zegt Jaap snedig. Hij kijkt daarbij schalks en streelt de eend, die superirritant gedurende ons hele gesprek op zijn schoot is blijven zitten.

‘Jemig Jaap,’ zeg ik, ‘wat verschrikkelijk voor je.’ Het klinkt onoprecht, ik hoor het zelf ook, maar me helemaal inleven lukt me niet, het komt door die eend.